παράβολο έφεσης 2012

παράβολο έφεσης 2012. Μετά τον πανικό και την ανησυχία που είχε προκαλέσει στους Έλληνες πολίτες η υπ’αριθμ. 4606/2012 απόφαση του Πολιτικού Εφετείου Αθηνών, η οποία είχε απορρίψει έφεση ως απαράδεκτη, ως προς τους λοιπούς εκκαλούντες που δεν είχαν καταβάλει χωριστό παράβολο για την άσκησή της (άρθ.12 ν 4055/2012 για την δίκαιη δίκη), δημοσιεύθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2013 στο ακροατήριο του Πολιτικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, η υπ’αριθμ. 162/2013 απόφαση του η οποία, εξετάζοντας την με αριθμ. κατάθ. …/20-7-2012 έφεση κατά της 14247/2012 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, επί διεκδικητικής αγωγής κυριότητας ακινήτου, απεφάνθη ότι αρκεί η κατάθεση από τους εκκαλούντες ενιαίου παραβόλου, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ που προβλέπεται από την παράγραφο 4 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/6-7-2012, χωρίς να απαιτείται για την οικονομία της δίκης, ο καθένας από τους εκκαλούντες, να προκαταβάλει χωριστό παράβολο, όταν μάλιστα η έφεση ασκήθηκε από αυτούς με το ίδιο δικόγραφο, ανεξάρτητα από το αν οι διάδικοι, οι οποίοι εκκαλούν την πρωτόδικη απόφαση συνδέονται μεταξύ τους με το δεσμό της απλής, ή της αναγκαστικής ομοδικίας.

Mε αυτή την θετική εξέλιξη, επήλθε ξανά ο εφησυχασμός και η “ηρεμία” σε όσους είναι ομόδικοι, βρίσκονται εν μέσω δικαστικής διαμάχης και σκέπτονται να ασκήσουν το ένδικο βοήθημα της έφεσης.

Παρακάτω σας παρατίθεται μέρος του σκεπτικού της με αριθμό 162/2013 απόφασης του Πολιτικού Εφετείου Θεσσαλονίκης:

…..Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες ενιαίο παράβολο, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ που προβλέπεται από την παράγραφο 4 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/6-7-2012, χωρίς να απαιτείται για την οικονομία της δίκης, ο καθένας από τους εκκαλούντες, να προκαταβάλει χωριστό παράβολο, όταν μάλιστα η έφεση ασκήθηκε από αυτούς με το ίδιο δικόγραφο, ανεξάρτητα από το αν οι διάδικοι, οι οποίοι εκκαλούν την πρωτόδικη απόφαση συνδέονται μεταξύ τους με το δεσμό της απλής, όπως στην προκειμένη περίπτωση, ή της αναγκαστικής ομοδικίας.

Ο σκοπός της επιβολής διαφορετικών τελών, χαρακτήρα που έχει και το ως άνω παράβολο του άρθρου 495 παρ. 4 ΚΠολΔ, δεν αποβλέπει σε δημοσιονομικά οφέλη του Δημοσίου, αλλά συνιστά οικονομική υποχρέωση του διαδίκου, ως προϋπόθεση για την αποτροπή αβασίμων ενδίκων βοηθημάτων και μέσων.

Ο σκοπός όμως αυτός, ικανοποιείται, σε περίπτωση ομοδικίας, ανεξάρτητα του είδους αυτής, με την καταβολή ενός και μόνο παραβόλου από την ομάδα των ομοδίκων – εκκαλούντων.

Διαφορετική ερμηνεία και θεώρηση του ζητήματος (ιδιαίτερα στην περίπτωση που υπάρχει πολυάριθμη ομοδικία, ενεργητική και παθητική), θα οδηγήσει στην επιβολή δυσβάστακτων οικονομικών προϋποθέσεων για την πρόσβαση ενός πολίτη στη δικαιοσύνη, συνέπεια η οποία έρχεται σε αντίθεση με το καταχωρημένο στα άρθρα 20 παρ. 1 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, δικαίωμα για ελεύθερη πρόσβαση στη δικαιοσύνη, αφού με τέτοιες οικονομικές προϋποθέσεις, ουσιαστικά αναιρείται ο πυρήνας του δικαιώματος αυτού (βλ. αντιθ. Εφ. Αθ.4606/2012 Τρ. Ν. Πλ. «ΝΟΜΟΣ»).

ΠΡΟΣΟΧΗ! Για την αποφυγή προκαταβολής χωριστού παραβόλου αλλά ενιαίου πλέον, όπως επισημαίνεται και ανωτέρω, θα πρέπει η έφεση να ασκείται με το ίδιο δικόγραφο, ανεξάρτητα από το αν οι διάδικοι, οι οποίοι εκκαλούν την πρωτόδικη απόφαση συνδέονται μεταξύ τους με το δεσμό της απλής, ή της αναγκαστικής ομοδικίας.

Το παρόν άρθρο μου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Κιλκίς ¨Πρώτη Σελίδα¨.