
πολιτικός ηγέτης
πολιτικός ηγέτης. Την 6η Μαΐου 2012 θα πραγματοποιηθούν οι εθνικές εκλογές της χώρας μας, οι οποίες μετά την ολοκλήρωση τους και εφόσον εκλεγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση, αυτό θα σημάνει σύμφωνα με τις εξαγγελίες των δύο μεγάλων κομμάτων, για την μεν Νέα Δημοκρατία την έξοδο της χώρας μας από την οικονομική κρίση και μεταξύ άλλων την μείωση των φορολογικών συντελεστών και για το δε ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα σημάνει μεταξύ άλλων την σταδιακή αφαίρεση των εισπρακτικών μέτρων (χαράτσια) και την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο μέσα σε τρία χρόνια.
Με το παρόν άρθρο μου θα ήθελα να σας εκθέσω μεταξύ άλλων γεγονότα – πολιτικοοικονομικά «σκάνδαλα» τα οποία σημάδεψαν αρνητικά την ιστορία της μεταδικτατορικής Ελλάδας και προκάλεσαν σχεδόν σε όλους μας το αίσθημα της ντροπής, της οργής και της απαξίωσης από τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, με αρχική συνέπεια την μεγαλύτερη ίσως αποχή των Ελλήνων ψηφοφόρων από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου 2010.
Επιπροσθέτως, μετά το «λεφτά υπάρχουν» κατά την προεκλογική περίοδο των εθνικών εκλογών 2009, αν και αναπτερώθηκε αρχικά το ηθικό σχεδόν όλων των Ελλήνων, ιδίως δε αυτών που το πίστεψαν γι’αυτό και εκλέξανε ως κυβέρνηση της χώρας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην συνέχεια περί τα τέλη Μαΐου 2010, το αναπτερωμένο αυτό ηθικό των Ελλήνων πληγώθηκε ανεπανόρθωτα με την ψήφιση του Μνημονίου από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χωρίς καν να αναγνωσθεί, όπως δήλωσαν έπειτα αρκετοί Βουλευτές – Υπουργοί, καταδεικνύοντας με τον πιο δηλωτικό ίσως τρόπο την ανευθυνότητα που τους διακρίνει για την τύχη αυτού του τόπου, καθόσον δίχως καν να το διαπραγματευτούν και λησμονώντας τους λόγους για τους οποίους είχαν εκλεγεί από τον λαό, συμφώνησαν άνευ όρων σε ό,τι μας πρόσταζαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και «υποθήκευσαν» υπέρ αυτών (ενν. Ευρωπαίων εταίρων) το μέλλον μας και ακόμη χειρότερα το μέλλον των παιδιών μας.
Και τώρα λίγους μήνες μετά την υπερψήφιση του δεύτερου Μνημονίου και της νέας δανειακής σύμβασης και λίγες ημέρες πριν την διεξαγωγή των εθνικών εκλογών, προβάλλονται στα τηλεοπτικά κανάλια διαφημιστικά σποτ κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων, ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά την ώρα που μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας βρίσκεται υπό το καθεστώς της ανεργίας και υπό το καθεστώς των μισθών της πείνας και των μειωμένων συντάξεων.
Όλοι μας, για πρώτη φορά ίσως, έχουμε γίνει τους τελευταίους μήνες μάρτυρες τόσων πολλών οικονομικών σκανδάλων με τελευταίο αυτό του πρώην υπουργού των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για ξέπλυμα «βρώμικου» χρήματος.
Ένα όμως από τα μεγαλύτερα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, όπως θεωρήθηκε από πολλούς, ήταν η «Φούσκα» του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Το σκάνδαλο αυτό ξέσπασε το φθινόπωρο του 1999 και αποτέλεσε την αφορμή για δυσανάλογη και σημαντικού μεγέθους αναδιανομή πλούτου. Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι κάλυψε ευθύνες, πράγμα που οδήγησε και σε δεύτερο σκάνδαλο, αυτό του παραδικαστικού κυκλώματος.
Το φθινόπωρο του 2006 ξέσπασε το «σκάνδαλο Siemens». Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε όταν έγινε γνωστό στη Γερμανία ότι η Siemens χρημάτιζε πολιτικούς σε διάφορες χώρες, μεταξύ αυτών και πολιτικούς της χώρας μας, προκειμένου να εξασφαλίσει συμβόλαια. Τον Φεβρουάριο του 2010 συστάθηκε εξεταστική επιτροπή του ελληνικού Κοινοβουλίου, αποτελούμενη από βουλευτές όλων των κομμάτων, καθώς φαίνεται να εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα. Ωστόσο, η υπόθεση Siemens δεν έχει κλείσει ακόμη και αυτό λόγω των υπέρμετρων διαστάσεων που έχει λάβει σε πολιτικό επίπεδο.
Ένα ακόμη σκάνδαλο το οποίο ξέσπασε το έτος 2008 και προκάλεσε έντονη πολιτική θύελλα, ήταν το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου όρους. Η υπόθεση αυτή, στην οποία εμπλέκονται μεταξύ άλλων κυβερνητικά στελέχη της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αφορά την παραχώρηση εκτάσεων και ακινήτων-φιλέτων στη Μονή Βατοπεδίου. Ο μόνος που φυλακίστηκε μέχρι τώρα, αλλά τελικά αποφυλακίστηκε μετά από τέσσερις μήνες, ήταν ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ.
Το σκάνδαλο της ανταλλαγής ακίνητης περιουσίας μεταξύ Βατοπεδίου και ελληνικού κράτους αλλά και τα προγενέστερα πολιτικά σκάνδαλα, υπολογίζεται ότι κόστισαν στην ελληνική οικονομία εκατομμύρια ευρώ, χωρίς όμως να τιμωρηθούν μέχρι σήμερα οι υπαίτιοι.
Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών αποτελεί τροχοπέδη στην δικαστική διερεύνηση πολιτικών σκανδάλων. Δεν νοούνται οι πολιτικοί να τυγχάνουν ευμενέστερης δικαστικής αντιμετώπισης απ’ότι οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες. Η παραγραφή των αδικημάτων πρέπει να είναι κοινή για όλους. Ο άρχοντας (ηγέτης) πρέπει να διαθέτει απέναντι στις περιστάσεις σκέψη, απέναντι στους εχθρούς τόλμη και απέναντι στους υπηκόους του ευμένεια (Δημόκριτος 460 π.Χ.– 370 π.Χ).
Ο ελληνικός λαός είναι απογοητευμένος και οργισμένος κυρίως από την ατιμωρησία των εμπλεκομένων πολιτικών στα σκάνδαλα και όχι τόσο από την οικονομική κρίση. Έχει πληγωθεί ο εγωισμός του και έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή, περισσότερο από κάθε άλλη φορά ίσως την ώρα που η χώρα μας οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην ολοσχερή οικονομική καταστροφή, να εκπροσωπηθεί από έναν πραγματικό πολιτικό ηγέτη που θα είναι απαλλαγμένος από προσωπικά πάθη καθώς εκείνος που πρόκειται να κυβερνήσει άλλους, πρέπει πρώτα να κυβερνάει τον εαυτό του (Δημόκριτος 460 π.Χ.– 370 π.Χ).
Ο λαός μας έχει ανάγκη από έναν ηγέτη την ύστατη αυτή στιγμή που θα περιφρονεί την δόξα και το χρήμα και θα έχει ως γνώμονα το κοινό καλό και συμφέρον διότι όσοι πλουτίζουν απ’ την διαχείριση των κοινών αμέσως γίνονται άδικοι, επιβουλεύονται τον λαό και πολεμούν εναντίον του (Αριστοφάνης από Αθήνα, περίπου 445 – 386 π.Χ.). Νόμος της φύσεως είναι να κυβερνούν οι άριστοι (Δημόκριτος460 π.Χ.– 370 π.Χ).
Είναι άσχημο να σε κυβερνάει ο χειρότερος (Δημόκριτος 460 π.Χ.– 370 π.Χ) .
Το παρόν άρθρο μου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νέα του Μεσαίου” τον Μάιο του 2012
πολιτικός ηγέτης, πολιτικός ηγέτης, πολιτικός ηγέτης, πολιτικός ηγέτης, πολιτικός ηγέτης, πολιτικός ηγέτης, πολιτικός ηγέτης