παραγραφή αδικήματος 2013
παραγραφή αδικήματος 2013. Mε την ψήφιση του νόμου υπ’αριθ. 4198 (ΦΕΚ Α 215 11.10.2013) από την Βουλή, ο οποίος ήδη δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως «για την πρόληψη και καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και προστασία των θυμάτων αυτής και άλλες διατάξεις», μεταξύ άλλων ο Έλληνας νομοθέτης προβλέπει διατάξεις ευνοϊκές στο άρθρο 8 του παρόντος για όσους έχουν διαπράξει αδικήματα (πταίσματα ή πλημμελήματα) έως την 31-08-2013 ή έχουν καταδικαστεί μέχρι έξι μήνες φυλάκιση, η οποία απόφαση όμως δεν έχει καταστεί αμετάκλητη έως την 11-10-2013 κ.α.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 8 του παρόντος γίνεται μνεία 1ον για την παραγραφή και παύση ποινικής δίωξης αξιόποινων πράξεων, πταισμάτων και πλημμελημάτων που έχουν τελεστεί έως την 31-08-2013 (παρ.3),
2ον για την παραγραφή καταδικαστικών αποφάσεων έως έξι μηνών που δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες έως την 11-10-2013 (παρ. 4),
3ον για την εφαρμογή του νόμου 4043/2012 άρθρο 1 (απόλυση κρατουμένων υπό τον όρο της ανάκλησης) σε αυτούς που πληρούν τις προϋποθέσεις του έως την 11-10-2013 (παρ. 5)
και 4ον για την απόλυση καταδικασθέντων με το νόμος περί ναρκωτικών που έχουν εκτίσει το 1/3 της ποινής τους (παρ. 9).
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 8, παρ. 3.α, του ανωτέρω νόμου, παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των ακόλουθων αξιόποινων πράξεων, που έχουν τελεσθεί μέχρι 31.8.2013:
α) των πταισμάτων και β) των πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές.
Στην περίπτωση των πλημμελημάτων, εάν ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η κατ’ αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.
β. Οι δικογραφίες που αφορούν τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις, τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου. Για την τύχη των πειστηρίων αποφαίνονται με αιτιολογημένη διάταξη, επί πλημμελημάτων ο αρμόδιος εισαγγελέας και επί πταισμάτων ο αρμόδιος πταισματοδίκης.
γ. Οι αστικές αξιώσεις που τυχόν απορρέουν από τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις δεν θίγονται με οποιονδήποτε τρόπο. Η παραγραφή του αξιοποίνου και η παύση της δίωξης δεν κωλύει την επιβολή των κατά νόμο προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων στις υποθέσεις αυτές.
δ. Η κατά τα ανωτέρω παραγραφή του αξιόποινου και η παύση της ποινικής δίωξης, δεν ισχύει για τις παραβάσεις: α) του άρθρου 358 και του άρθρου 377 του Ποινικού Κώδικα για τις περιπτώσεις αγοράς εμπορευμάτων με πίστωση, β) του ν. 690/1945, γ) του άρθρου 28 του ν. 3996/2011, δ) του άρθρου 29 του ν. 703/1977 και του άρθρου 44 του ν. 3959/2011, ε) του ν. 2168/1993, στ) της Α5/3010 από 14.8.1985 απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β’ 593), ζ) του άρθρου 6 του ν. 456/1976 και η) του άρθρου 41 ΣΤ’ του ν. 2725/1999.
Σύμφωνα με την παράγραφο 4. α, ποινές στερητικές της ελευθερίας διάρκειας μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου,
παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών.
Σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα, και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής, ο διανυθείς χρόνος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.
Παράγραφος β. Οι μη εκτελεσθείσες κατά τα ανωτέρω αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου. Η παραγραφή των ποινών δεν κωλύει την επιβολή των κατά νόμο προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων στις υποθέσεις αυτές.
Παράγραφος γ. Εξαιρούνται των ως άνω ρυθμίσεων αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις των άρθρων 167,189, 235, 236, 237, 242, 256, 258, 259, 292, 309, 334 παράγραφος 3, 372, 382 και 390 του Ποινικού Κώδικα.
Ομοίως εξαιρούνται αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις: α) του ν. 2168/1993, β) του άρθρου 6 του ν. 456/1976, γ) της Α5/3010 από 14.8.1985 απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β’ 593) και δ) του άρθρου 41 ΣΤ’ του ν. 2725/1999.
Σύμφωνα με την παράγραφο 5, οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 4043/2012 εφαρμόζονται και στους κρατουμένους που εκτίουν ποινή στερητική της ελευθερίας και πληρούν τις τασσόμενες με αυτό προϋποθέσεις κατά το χρόνο δημοσίευσης του παρόντος νόμου.
Το ίδιο ισχύει και για τους καταδίκους που αποκτούν τις προϋποθέσεις αυτές: α) μέχρι τις 30.6.2014 και β) μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου ύστερα από άσκηση ενδίκου μέσου και εφόσον η έκτιση της ποινής τους έχει αρχίσει κατά τη δημοσίευση του.
Τέλος, σύμφωνα με την παράγραφο 9, ορίζεται ότι όσοι κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα ή αμετάκλητα σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης για εγκλήματα που προβλέπονται στον ν. 3459/2006, απολύονται υφ’ όρον αν έχουν συμπληρώσει το 1/3 πραγματικής έκτισης της ποινής που τους επιβλήθηκε.
Την απόλυση διατάσσει ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Για να αποσυμφορίσει η ελληνική κυβέρνηση τα δικαστήρια από τον ανάλογο φόρτο εργασίας αλλά και τις φυλακές από τους υπεράριθμους φυλακισμένους, απαλλάσσει με τον ανωτέρω ψηφισθέντα νόμο τους υπαίτιους που έχουν διαπράξει τα ανωτέρω περιγραφέντα πταίσματα, πλημμελήματα, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές,
ωστόσο αφήνει εκτεθειμένους τους πολίτες εκείνους οι οποίοι αναγκάστηκαν να ασκήσουν το νόμιμο δικαίωμά τους για να προστατέψουν την προσωπικότητα τους, με την υποβολή μήνυσης εναντίον αυτών που διέπραξαν οποιοδήποτε από τα αδικήματα για τα οποία ο νόμος τους δίνει «συγχωροχάρτι», και υποχρεώθηκαν σε καταβολή παραβόλου 100 ευρώ συν παράσταση πολιτικής αγωγής 50 ευρώ, δηλαδή συνολικά 150€ ευρώ συν την αμοιβή του συντάξαντα την μήνυση δικηγόρου και την παράσταση αυτού στο δικαστήριο.
Δυστυχώς η πολιτεία για αυτούς τους πολίτες οι οποίοι υποβλήθησαν σε μια οικονομικά και ψυχολογικά επίπονη διαδικασία, δεν αναφέρει τίποτα σχετικό στο νόμο αυτό και να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτόαν ληφθεί υπόψιν ότι στα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν ψηφισθεί τρεις ή τέσσερις τέτοιοι νόμοι.
παραγραφή αδικήματος 2013, παραγραφή αδικήματος 2013, παραγραφή αδικήματος 2013, παραγραφή αδικήματος 2013, παραγραφή αδικήματος 2013