Διάσπαση έγγαμης συμβίωσης
Διάσπαση έγγαμης συμβίωσης. Με τις γραμμές του άρθρου αυτού δίδεται απάντηση στο ερώτημα μιας γυναίκας η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στον γάμο της και κινδυνεύει να βρεθεί εκτός της συζυγικής στέγης αφού έτσι θέλει ο σύζυγός της.
Η παραπάνω γυναίκα εκτός των προβλημάτων αυτών δεν έχει χρήματα να νοικιάσει κάπου να διαμείνει με την κόρη της αφού είναι άνεργη συνέπεια της τεράστιας οικονομικής κρίσης και βρίσκεται σε απόγνωση.
Η Διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης
Ακολουθεί το ερώτημα έτσι όπως μου απεστάλη από τον ιστότοπο singleparent.gr «Ο σύζυγός μου με διώχνει από το σπίτι χωρίς να θέλει διαζύγιο. Δεν έχω τα χρήματα για να νοικιάσω αλλού και δε θέλω να εγκαταλείψω την οικία μου.
Του πρότεινα να φύγει αυτός, αλλά μου είπε πως το σπίτι του ανήκει. Το σπίτι αποκτήθηκε μετά τον γάμο με δικά του χρήματα και είναι γραμμένο στο όνομά του. Αλλά μένει μαζί μας κι η μικρή μου κόρη που είναι 25 ετών, η οποία θέλει να μείνει μαζί μου. Είμαστε 35 χρόνια παντρεμένοι. Μπορώ να μείνω εγώ με το παιδί στο σπίτι και να απομακρυνθεί αυτός;»
Απάντηση: Η οικογένεια και δη η ελληνική, είναι ένα μικρό μόριο της κοινωνίας. Σε κάθε όμως οικογένεια με την πάροδο του χρόνου ανακύπτουν διάφορα προβλήματα τα οποία πρέπει να λύνονται είτε με την χρήση της λογικής και της συνεννόησης, είτε με την προσφυγή στα δικαστήρια. Μάλιστα ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που ανακύπτουν, είναι η επίτευξη της αρμονικής συμβίωσης των μελών της οικογένειας και η συμμετοχή κάθε μέλους στα βάρη της οικογένειας.
Βέβαια μία λύση είναι η προσφυγή του ενός εκ των συζύγων στο δικαστήριο για να λυθεί ο γάμος τους με διαζύγιο. Μάλιστα κατά την δεκαετία του 1980 που καθιερώθηκε η λύση του γάμου με το συναινετικό διαζύγιο, απλοποιήθηκε κάπως η διαδικασία λύσεως του γάμου. Αλλά στην περίπτωση αυτή πρέπει να συναινέσουν και οι δύο σύζυγοι αλλιώς ο γάμος θα λυθεί μόνον με αίτηση διαζυγίου που θα ασκήσει ο ένας σύζυγος εναντίον του άλλου.
Αλλά και αν ακόμη λυθεί ο γάμος με διαζύγιο εξακολουθούν να υπάρχουν και άλλα προβλήματα σχετικά με την επιμέλεια και διατροφή στις περιπτώσεις που υπάρχουν ανήλικα τέκνα ή στις περιπτώσεις που ένας εκ των συζύγων δεν έχει εισοδήματα για να επιζήσει ο ίδιος ή να διαθρέψει τα ανήλικα παιδιά του, καθώς επίσης και το ζήτημα της μετοίκισης του ενός συζύγου σε άλλη κατοικία.
Τι θα συμβεί όμως αν ο ένας εκ των συζύγων δεν έχει εισόδημα ή εισοδήματα για να μισθώσει κατάλληλο οίκημα προκειμένου να το χρησιμοποιήσει για αποκλειστική του κατοικία;
Πως επιλύεται το πρόβλημα;
Αυτό το πρόβλημα επιλύεται με κατάθεση σχετικής αίτησης ή αγωγής στο αρμόδιο δικαστήριο (με την τακτική διαδικασία ή με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων). Μόνον το αρμόδιο δικαστήριο αφού ακούσει και τους δύο διαδίκους θα λύσει το θέμα, αφού βέβαια λάβει υπ’όψιν του τα αίτια του κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης. την υπαιτιότητα του καθενός αναφορικά με την διάσπαση της, τα εισοδήματα του καθενός από τους συζύγους και εκτιμήσει ορθά ποιος από τους δύο συζύγους μπορεί ευκολότερα να δημιουργήσει χωριστή εγκατάσταση κλπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ύπαρξη ανήλικου ή ανήλικων τέκνων και η ανάθεση της επιμέλειας στον έναν από τους δύο συζύγους, θα απασχολήσει την κρίση του δικαστηρίου καθοριστικά αναφορικά με το ποιος από τους δύο συζύγους θα παραμείνει στην συζυγική κατοικία και την διατροφή που θα καταβάλει ο ένας από τους δύο συζύγους υπέρ των ανηλίκων τέκνων.
Στις περιπτώσεις αυτές το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί επίσης να επιδικάσει, εφόσον ζητηθεί, και εύλογο ποσόν διατροφής που θα υποχρεωθεί να καταβάλει ο/η σύζυγος στον άλλον από την στιγμή που ο ένας εκ των συζύγων έχει ικανά εισοδήματα ενώ ο έτερος σύζυγος στερείται εισοδημάτων και κινδυνεύει η διατροφή του.
To παρόν άρθρο μου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Τύπος Θεσσαλονίκης” την 14 Φεβρουαρίου 2016