
Διαζύγιο διεθνής δικαιοδοσία
Διαζύγιο διεθνής δικαιοδοσία. Στην εν λόγω υπόθεση η οποία κρίθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ναυπλίου, η ενάγουσα, υπήκοος Αλβανίας, ζητεί με την αγωγή της τη λύση με διαζύγιο του τελεσθέντος το 1992 γάμου της με τον εναγόμενο σύζυγό της, ομοίως υπήκοο Αλβανίας, με τον οποίο εγκαταστάθηκαν από το έτος 2000 σε ελληνική πόλη, αλλά ήδη βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από τρία τουλάχιστον χρόνια, ήτοι από τον Μάρτιο του έτους 2010, οπότε αυτός μετοίκησε από τη συζυγική οικία τους στην ……., ώστε και τεκμαίρεται αμάχητα ότι οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για την ίδια. ΔΗΛΑΔΗ ο γάμος των ανωτέρω συζύγων είχε τελεστεί στην Αλβανία.
Η αγωγή παραδεκτά εισήχθη ενώπιον του αρμοδίου, καθ` ύλη και κατά τόπο, Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 3,17 παρ. 1, 22, 39 ΚΠολΔ), το οποίο έχει, λόγω του τόπου της τελευταίας κοινής διαμονής των παραπάνω συζύγων, διεθνή δικαιοδοσία να δικάσει την υπόθεση, κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των γαμικών διαφορών σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 592, 593επ., 603επ. ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του Ν.4335/2015.
Είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη, κατά μεν την κύρια αυτής βάση στις διατάξεις των αρθ. 123, 129 παρ. 1 και 131 παρ. 1 του Οικογενειακού Κώδικα της Αλβανίας, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τα προδιαληφθέντα στη μείζονα σκέψη, το αλβανικό δίκαιο είναι εφαρμοστέο εν προκειμένω, λόγω της κοινής ιθαγένειας των διαδίκων (συζύγων). Πρέπει, επομένως, η αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθεί αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη.
Τι προβλέπει το άρθρο 14 ΑΚ;
Οι προσωπικές σχέσεις των συζύγων ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής ιθαγένειάς τους, εφόσον ο ένας τη διατηρεί 2. από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής τους 3. από το δίκαιο με το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα.
Τι προβλέπει το άρθρο 16 ΑΚ;
Το διαζύγιο και ο δικαστικός χωρισμός ρυθμίζονται από το δίκαιο που διέπει τις Προσωπικές σχέσεις των συζύγων κατά την έναρξη της διαδικασίας του διαζυγίου ή του χωρισμού.
Τι προβλέπει το σκεπτικό της ανωτέρω υπόθεσης;
Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 ΚΠολΔ, στη δικαιοδοσία των ελληνικών Δικαστηρίων υπάγονται Έλληνες και αλλοδαποί, εφόσον υπάρχει αρμοδιότητα ελληνικού Δικαστηρίου. Κατά δε το αρθ. 39 του ίδιου κώδικα, γαμικές διαφορές μπορούν να εισαχθούν και στο Δικαστήριο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται ο τόπος της τελευταίας κοινής διαμονής των συζύγων.
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των άρθ. 16 και 14 ΑΚ σαφώς προκύπτει ότι το διαζύγιο διέπεται κατά σειρά: α) από το δίκαιο της κοινής ιθαγένειας των συζύγων, β) από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους και γ) από το δίκαιο, με το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα, και ότι κρίσιμο χρονικό σημείο για τη διαπίστωση της συνδρομής και των τριών αυτών συνδετικών στοιχείων, με τη σειρά που καθορίζει η διάταξη του αρθ. 14 ΑΚ, είναι, σύμφωνα με το αρθ. 16 του ίδιου Κώδικα, ο χρόνος έναρξης της διαδικασίας του διαζυγίου, ο οποίος συμπίπτει με το χρόνο άσκησης της σχετικής αγωγής (ΕφΔωδ 140/2005 ΤΝΠ Νόμος).
Σύμφωνα δε με το αλβανικό δίκαιο, που λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, κατ` αρθ. 337 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ (ΑΠ 1007/1982 ΝΟΒ 1983.1006), τόσο ο γάμος, όσο και το διαζύγιο ρυθμίζονται από τον Οικογενειακό Κώδικα της 08-05-2003, που προβλέπει ότι:
1) ο γάμος λήγει με το θάνατο ενός από τους συζύγους, με την κήρυξη του ενός συζύγου σε αφάνεια ή με τη λύση του γάμου (αρθ. 123),
2) είτε ο ένας, είτε ο άλλος σύζυγος μπορούν να ζητήσουν τη λύση του γάμου τους, όταν έχουν ζήσει χωριστά για μία περίοδο τριών ετών (αρθ. 129 παρ. 1),
3) η διάσταση μπορεί να προβληθεί σαν βάση για τη λύση του γάμου μόνο από το σύζυγο, που υπέβαλε την αίτηση για τη λύση (αρθ. 131 παρ. 1),
4) κάθε σύζυγος μπορεί να ζητήσει τη λύση του γάμου όταν, λόγω συνεχών καβγάδων, κακομεταχείρισης, σοβαρών προσβολών, μοιχείας, ανίατης πνευματικής ασθένειας, μακρόχρονης ποινικής τιμωρίας του άλλου συζύγου ή λόγω, εξαιτίας οποιασδήποτε άλλης αιτίας, επαναλαμβανόμενων παραβιάσεων των συζυγικών καθηκόντων, η κοινή ζωή γίνεται αδύνατη και ο γάμος έχει χάσει τον σκοπό του για τον έναν ή και για τους δύο συζύγους (αρθ. 132) και
5) το Δικαστήριο μπορεί να προσδιορίσει υπαιτιότητα στη λύση του γάμου, μόνο όταν ζητηθεί από τον έναν ή και τους δύο συζύγους (αρθ. 133) (βλ. 118/2019 ΜΠΡ ΝΑΥΠΛ. ΝΟΜΟΣ)
Διαβάστε επίσης: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το άυλο συναινετικό διαζύγιο
Διαζύγιο διεθνής δικαιοδοσία, Διαζύγιο διεθνής δικαιοδοσία, Διαζύγιο διεθνής δικαιοδοσία, Διαζύγιο διεθνής δικαιοδοσία